Om kwart over 7 loopt de wekker af. We douchen en gaan dan lekker op weg naar een ontbijtje. Benny heeft croissantjes met een gekookt eitje en 2 beschuitjes met hagelslag en Anja een een geroosterde boterham met ei, een cracker met komijnekaas en yoghurt met fruit. Met koffie en jus spoelen we de boel weg.

Na het ontbijt checken we uit en worden we met de hotelshuttle naar Schiphol gebracht.

We hebben gisteren thuis al ingecheckt en boardingpassen uitgeprint, dus na het afleveren van de koffer zijn we er helemaal klaar voor.

We gaan door het nieuwe douanesysteem van Schiphol. Paspoort/boardingpas/bagage/screening, alles wordt nu in 1x gecontroleerd ipv van de helft bij de douane en de helft bij de gate. Beterrr én een stuk sneller.

We lopen nog even naar het panoramaterras, waar we koffie drinken, kopen nog shag voor Benny en een fles L'eau d'issy (nee, geen drank, maar luchtje!) voor Anja en gaan dan richting Gate C12.

Er staat een behoorlijke rij, maar na een bakkie koffie en de aankoop van een sandwich en wat te snoepen voor onderweg is het boarden al begonnen en gaan we als 1 van de laatste de A321 van Alitalia in, om vervolgens bijna het hele vliegtuig door te moeten crossen naar rij 31.

Met 20 minuten vertraging vertrekken we.....

en eenmaal in de lucht krijgen we (de enige) koffie en thee, mét een zoete (cookies) of zoute (nacho's) snack van de vlucht. Verder zullen we het cabinepersoneel niet meer voorbij zien komen. Oh ja, alleen als Benny het vliegtuig filmt, dan is er ineens een stewart die met een beschuldigent vingertje aangeeft dat dát dus niet mag!

Om 10 over half drie landen we op vliegveld Fiumicino van Rome. Iedereen staat meteen op en begint te dringen om naar buiten te kunnen, wij hebben geen haast en blijven lekker zitten, tot iedereen verdwenen is. We volgen de borden van de bagageband en zoeken, zoals we dat gewend bij aankomst in de V.S, naar een douanepunt, maar blijkbaar hoeft dat binnen Europa niet?!

Als we de aankomsthal inkomen gaan we op zoek naar onze shuttle chauffeur die, hoe leuk met een bordje met onze naam erop klaar moet staan, maar die dus nergens te vinden is. We lopen wat heen en weer, kijken buiten, maar geen chauffeur. We bellen het hotel, die de chauffeur weer bellen en wij bellen dan weer terug......snappie t nog?....en dan horen we dat zijn parkingticket verlopen was en hij een rondje rijdt, maar er binnen 2 minuten toch écht zal zijn. 2 minuten zijn 20 minuten, maar dan zijn we toch écht onderweg naar hotel Alessandrino, waar Mitchell en Marley inmiddels al aangekomen zijn.

De chauffeur is zo aardig om nog even te stoppen als we op een uitkijkpunt over de stad het Vaticaan zien.

Het is werkelijk bloedheet in Rome en Mitchell en Marley zitten heerlijk buiten op het terras van het hotel op ons te wachten.

We checken in, frissen een beetje op en gaan dan op zoek naar een terras waar we wat kunnen drinken/eten. Benny heeft een broodje hamburger met frites, MItchell een steak met frites, Marley lasagna en Anja een salade met gegrilde kip. Heerlijk allemaal.

Als we teruglopen naar het hotel halen we nog wat water/bier voor de komenden dagen en de rest van de avond zitten we op het dakterras van het hotel....... Genieten!!